Slijpmolen

Deze slijpmolens met bouwjaar 1950 gebruikten we voor het vermalen van pit- en steenvruchten: Appels, peren, abrikozen...

In eerste instantie werd het fruit met messen vermalen.
Vervolgens werden de vruchten door twee maalstenen geplet.
De maalstenen konden individueel worden aangepast zodat de pitten niet beschadigd werden. Dat was zeer belangrijk, omdat anders onaangename bitterstoffen en blauwzuur zouden vrijkomen.

Een slijpmolen is een maalinrichting voor pitvruchten en groenten.
Het gemalen materiaal wordt van bovenaf via een trechter ingevoerd en met een vijzel in de molen ingebracht. Het gemalen materiaal wordt door de messen vermaald. De vruchten worden hierbij door een multiblade rotor in het cilindrische gedeelte van de molen heen en weer bewogen. De messen bevinden zich in het onderste gedeelte van de cilinder, zodat het materiaal dat moet worden gemaald de maalkamer zelfstandig aan de onderkant wegloopt. Aan de oppervlakte bevinden zich openingen tussen de messen, waar het vermaalde materiaal uit het apparaat wordt uitgestoten.[1] Het scheiden van pitten, schalen, etc. vindt pas in de volgende fase van het proces plaats.

Toepassingen: Appels, peren (niet geschikt voor bessen en steenvruchten), uien, knoflook en andere groentesoorten.[2]